Neuralgia Mortona, powszechnie nazywana nerwiakiem Mortona, jest to choroba zlokalizowana w obrębie przedniej części stopy i spowodowana jest podrażnieniem, urazem lub uciskiem nerwu palcowego wspólnego. Nerwy palcowe wspólne biegną w przestrzeniach pomiędzy kośćmi śródstopia.
Neuralgia Mortona zazwyczaj dotyczy II i III przestrzeni międzykostnej, a więc dolegliwości z nią związane będą występować w okolicach pomiędzy palcem II i III lub III i IV. Jest to schorzenie, które często sprawia trudności w codziennym funkcjonowaniu i może znacząco ograniczać jakość życia pacjentów. Osobami szczególnie narażonymi na jego wystąpienie są sportowcy, a zwłaszcza biegacze. Dodatkowo choroba częściej dotyka kobiet niż mężczyzn.
Jest to schorzenie, które często sprawia trudności w codziennym funkcjonowaniu i może znacząco ograniczać jakość życia pacjentów, dlatego w przypadku zaobserwowania pierwszych objawów choroby warto jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą ortopedii. Dzięki wczesnemu zdiagnozowaniu nerwiaka Mortona pacjenci mogą uzyskać jak najlepsze efekty terapeutyczne i uniknąć leczenia operacyjnego.
Przyczyny neuralgii Mortona
Dokładne przyczyny powstawania nerwiaków Mortona są często trudne do określenia, jednak istnieją czynniki, które bez wątpienia mogą powodować rozwój tego schorzenia. Należą do nich:
- Płaskostopie poprzeczne – jest to jedna z najczęstszych przyczyn neuralgii Mortona. Powoduje zwiększone obciążenie w okolicy drugiej, trzeciej i czwartej kości śródstopia, co może przenosić się na obszar międzyśródstopny i powodować podrażnienie nerwu.
- Przebyte urazy, takie jak uderzenie palcami w twardy przedmiot lub upadek ciężaru na stopę, mogą powodować neuralgię Mortona. Uraz może bezpośrednio uszkodzić nerw, ale może również prowadzić do powstania zrostów w więzadle poprzecznym śródstopia, czego rezultatem będzie ucisk na nerw.
- Niewłaściwe obuwie – częste noszenie butów o wąskim przodzie lub na wysokim obcasie może być czynnikiem ryzyka dla rozwoju neuralgii Mortona. Wąskie czuby powodują ściskanie przedniej części stopy, co prowadzi do zmniejszenia przestrzeni wokół nerwu. Wysokie obcasy powodują zgięcie grzbietowe palców, co również może powodować nadmierne uciskanie nerwu.
- Choroby zapalne – zwłaszcza choroby reumatyczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów, mogą być przyczyną neuralgii Mortona.
Ponadto istnieją inne, rzadsze przyczyny tej choroby, takie jak niestabilność stawu śródstopno-paliczkowego, przykurcz mięśnia brzuchatego łydki, rzeczywisty nerwiak nerwu palcowego wspólnego oraz inne guzy w okolicy stopy, które mogą uciskać nerw.
Objawy nerwiaka Mortona – po czym go rozpoznać?
Do charakterystycznych objawów, które występują u osób dotkniętych neuralgią Mortona, należą:
- piekący, palący, promieniujący ból;
- mrowienie, drętwienie stopy;
- bolesne skurcze palców;
- obrzęk między palcami;
- uczucie, że pod stopą znajduje się ciało obce;
- uczucie zlepionej skarpety pod stopą.
Objawy pojawiają się stopniowo, na początku występują tylko okazjonalnie, np. podczas noszenia obuwia z wąskim przodem lub w trakcie wykonywania niektórych czynności, które mogą nasilać ucisk na nerw. W początkowych fazach choroby symptomy mogą tymczasowo ustępować po zdjęciu buta i masażu stopy, jednak z czasem dolegliwości się nasilają i mogą utrzymywać się przez kilka dni, a nawet tygodni.
Jak wygląda diagnostyka i leczenie nerwiaka Mortona?
W trakcie wizyty lekarz zbiera wywiad z pacjentem, dokładnie ogląda chorą stopę oraz wykonuje badanie fizykalne, naciskając na przestrzenie między palcami w celu ustalenia lokalizacji bólu. Do postawienia prawidłowej diagnozy niezbędne jest wykonanie USG, a także rezonansu magnetycznego. Na tej podstawie ortopeda może ocenić stopień zaawansowania choroby i ustalić odpowiedni plan leczenia. Sposoby leczenia różnią się w zależności od nasilenia problemu.
W przypadku łagodnych i umiarkowanych neuralgii metody terapeutyczne mogą obejmować:
- opatrunki uciskowe, które zapewniają stabilność śródstopia, zmniejszając tym samym nacisk na nerw i redukując ucisk podczas chodzenia;
- stosowanie lodu na dotknięty obszar, co pomaga zmniejszyć obrzęk;
- unikanie aktywności, które powodują powtarzający się nacisk na nerw;
- noszenie obuwia z szerokim przodem oraz odpowiednimi wkładkami i unikanie butów na wysokim obcasie;
- przyjmowanie leków, takich jak doustne oraz stosowane miejscowo na stopę niesteroidowe leki przeciwzapalne,, w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego;
- zastrzyki z kortykosteroidów, miejscowe zastrzyki znieczulające w celu łagodzenia bólu.
Ważnym elementem terapii jest również rehabilitacja, która obejmuje specjalne ćwiczenia oraz masaże, falę uderzeniową, a niekiedy także akupunkturę i suche igłowanie.
Kiedy jest potrzebna operacja?
Operacja to ostateczność w leczeniu nerwiaka Mortona i można ją rozważyć u pacjentów, u których nie zaobserwowano wystarczającej poprawy przy pomocy leczenia niechirurgicznego. Zabieg operacyjny polega na resekcji nerwu palcowego wspólnego poprzez dostęp grzbietowy. Wymaga to od lekarza ogromnej precyzji, ponieważ w okolicy tego nerwu znajduje się wiele naczyń i ścięgien, które łatwo uszkodzić.
Po operacji konieczna jest rekonwalescencja, która zwykle trwa około 2-3 tygodnie oraz wcześnie rozpoczęta rehabilitacja, dzięki której nie tworzą się zrosty międzykostne, będące czynnikiem utrudniającym gojenie. Po operacji lekarz zaleci również noszenie odpowiedniego obuwia, unikanie czynności, które mogłyby obciążać kończynę oraz kontrolne wizyty pooperacyjne.
Więcej pod adresem: https://www.operacjestopy.pl/choroby-stopy/nerwiak-mortona/