Depresja to zaburzenie nastroju, polegające na dość trwałych i poważnych zmianach, negatywnie wpływa na większość sfer życia. Osoby, które na nią cierpią, mają ogromne trudności w relacjach z innymi. Nie jest to samopoczucie, które szybko mija, lecz utrzymuje się przez długi czas, aż do momentu, gdy z nią zawalczymy. Nie jest o nią trudno zwłaszcza w dzisiejszych czasach, kiedy młodzi ludzie, nastolatkowie, z reguły niepewni siebie, potrzebujący kontaktu z ludźmi, zamykani są w domach z powodu pandemii, doskwiera im samotność, a w efekcie coraz gorsze samopoczucie z czasem przemieniają się w depresję.
Objawy depresji
Przy depresji towarzyszy nam niemal przez cały czas smutek, często płaczemy, tracimy zainteresowanie wszystkim, co nas do tej pory cieszyło, wchodzimy w stan, w którym nic nie potrafi nas ucieszyć. Odczuwamy zmęczenie, nie mamy energii do życia, zatracamy się w codzienności, zmniejszamy z dnia na dzień swoją aktywność. Problem z zasypianiem, budzenie się nad ranem to codzienność, do której dołącza się nadmierna senność. Każdego dnia towarzyszy nam niepokój i lęk, nie chcą ustąpić. Mamy coraz większe problemy z koncentracją i zapamiętywaniem, czujemy się niepotrzebni, bezużyteczni, W naszym wnętrzu ciągle panuje napięcie, a w głowie roi się od myśli samobójczych, czujemy się winni. Odczuwamy bóle głowy, brzucha, klatki piersiowej, pojawiają się nerwobóle.
Stopnie depresji
Wyróżniamy trzy stopnie depresji, w zależności od jej nasilenia: depresja łagodna, w czasie której podstawowe objawy i cechy depresji mają łagodne nasilenie, mogą występować pojedyncze, charakterystyczne objawy, takie jak zmęczenie, zniechęcenie, złe samopoczucie, brak zadowolenia, pogorszenie snu i apetytu, umiarkowana – podstawowe objawy depresji są w średnim nasileniu, aktywność życiowa wyraźnie się obniża oraz depresja ciężka – w życiu codziennym dominuje smutek, zobojętnienie, spowolnienie, towarzyszy nam lęk, niepokój, pojawiają się myśli i tendencje samobójcze, stajemy się niezdolni do pracy zawodowej.
Rodzaje depresji
Rozróżniamy następujące rodzaje depresji: typową, depresję z cechami melancholicznymi, lękową, urojeniową, z zahamowaniem, hipochondryczną, dystymię, nietypową, zimową oraz poporodową.
Depresja typowa
Przy depresji typowej występują wszystkie charakterystyczne dla depresji objawy, takie jak przewlekły smutek, zniechęcenie do życia, znaczne obniżenie aktywności życiowej, brak apetytu, a przy tym utrata wagi.
Depresja z cechami melancholicznymi
Osoby cierpiące na ten rodzaj depresji mają częste poczucie winy, a ich nastrój, bez względu na to, co dzieje się wokół nich, pozostaje niezmieniony.
Depresja lękowa
Charakteryzuje się tym, że ciągle odczuwamy silne uczucie niepokoju, jesteśmy pobudzeni nerwowo. W swojej głowie zaniżamy poczucie własnej wartości, nie widzimy szans na poprawę. Depresja lękowa często łączy się z samobójstwami.
Depresja urojeniowa
Jest to taki rodzaj depresji, który charakteryzuje się bardzo niską samooceną oceny cierpiącej, mamy urojenia o przyszłości, co do której jesteśmy pewni, że będzie katastrofalna. Dręczymy sami siebie.
Depresja z zahamowaniem
Depresja z zahamowaniem, a inaczej tak zwane osłupienie depresyjne objawia się brakiem jakiejkolwiek aktywności życiowej, nie jesteśmy w stanie z kimkolwiek nawiązać kontakt słowny, ani nikt nie potrafi go nawiązać z nami. Chorzy na depresję z zahamowaniem mają zastygły, cierpiący wyraz twarzy, nie jedzą.
Depresja hipochondryczna
Jest to rodzaj depresji występujący u niewielu osób, które są pewne, że dopadła je bardzo ciężka choroba, przy której towarzyszy im wiele dolegliwości, które w dalszej diagnozie nie znajdują potwierdzenia.
Dystymia
Dystymia charakteryzuje się obniżeniem nastroju trwającym przez długi czas – co najmniej dwa lata. Jej objawy to smutek, zmęczenie, uczucie bezradności.
Depresja nietypowa
Inaczej zwana depresją atypową, której towarzyszy zwiększony apetyt, nadmierna senność, obniżenie nastroju i pewności siebie, osłabienie fizyczne i psychiczne, niepokój. Przy depresji nietypowej objawy często ustępują lub łagodnieją po południu lub wieczorem.
Depresja zimowa
Sezonowe zaburzenie nastroju, czyli depresja zimowa występuje jak nazwa wskazuje w okresie zimowo-jesiennym, kiedy to ilość światła jest ograniczona. Depresja ta trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy, towarzyszą jej nadmierna senność, obniżenie energii oraz zwiększony apetyt. Aby więc zapobiec depresji zimowej, warto zaopatrzyć się w najlepszej jakości oświetlenie marki Kolory Światła, które możemy znaleźć na jej stronie internetowej https://kolory-swiatla.pl/, które może imitować światło dzienne, poprawiając nasze samopoczucie.
Depresja poporodowa
Przyczyną depresji poporodowej są zmiany hormonalne, które pojawiają się przy ciąży oraz ogromna odpowiedzialność po porodzie związana z opieką nad dzieckiem. Objawami są martwienie się o stan zdrowia dziecka, strach przed pozostaniem z dzieckiem sam na sam, gdyż mogą sobie nie poradzić, uczucie braku więzi pomiędzy matką a dzieckiem, zmęczenie i zniechęcenie.
Osoba cierpiąca na depresję nie ma pojęcia jak sobie z nią poradzić, dlatego też musimy jej pomóc poprzez naszą obecność, zachęcanie do udania się do lekarza, pytanie, dowiadywanie się, czego potrzebuje oraz docenianie osoby chorej. Niezwykle ważne jest również samo wysłuchanie jej. Widząc wsparcie w kimś, osoba z depresją z czasem powinna dochodzić do siebie.