Praca z cieniem a uzależnienie
Uzależnienie jest stanem, który pojawia się, gdy osoba spożywa substancję [alkohol, kokainę, nikotynę] lub angażuje się w działalność [hazardową], która może być przyjemna, ale jej dalsze używanie staje się kompulsywne i zakłóca zwykłe obowiązki życiowe, takie jak praca lub relacje, nawet zdrowie. Użytkownicy mogą nie być świadomi, że ich zachowanie wymyka się spod kontroli i powoduje problemy dla siebie i innych.
Tak Eckhart Tolle ( The Power of Now 152-153) pisze o sposobie w jaki działa uzależnienie:
Każde uzależnienie powstaje z nieświadomej odmowy zmierzenia się z własnym bólem. Każde uzależnienie zaczyna się od bólu oraz kończy na bólu. Bez względu na to, od jakiej substancji czy rzeczy jesteś uzależniony – od alkoholu, jedzenia, legalnych lub nielegalnych narkotyków lub od osoby – używasz czegoś lub kogoś, aby ukryć swój ból. Dlatego po początkowej euforii jest tyle nieszczęścia, tyle bólu w intymnych związkach. Nie powodują one bólu i nieszczęścia. Uwalniają jedynie ból i nieszczęście, które już w Tobie są. Każde uzależnienie to robi. Każde uzależnienie osiąga punkt, w którym nie działa już dla Ciebie euforycznie, a ból jest odczuwany bardziej intensywnie niż kiedykolwiek.
Czym jest praca z cieniem
Praca z cieniem jest terminem używanym do opisania introspektywnej, terapeutycznej praktyki, która polega na spojrzeniu głąb siebie, aby zidentyfikować i przekroczyć własne ograniczenia, które określa się jako „cienie”. Cienie danej osoby to w zasadzie wszystkie jej nieakceptowane cechy, postrzegane przez nią samą jako„negatywne” . Na cień mogą się składać określone wzorce zachowania, głęboko zakorzenione problemy emocjonalne i negatywe wzorce myślowe, które utrudniają osobie pełne korzystanie z życia. Większość ludzi rozwija swoje cechy, które składają się na cień na wczesnym etapie życia w wyniku tego, w jaki sposób zostały wychowane, a także na bazie indywidualnych karmicznych tendencji.
Wiemy, że Cień jest złożoną postacią wszystkiego, co jest wyłączone z naszej świadomości, zatem zawiera wszystko to co jest wyparte. Ale dlaczego w ogóle istnieje Cień i skąd się wziął? Aby lepiej zrozumieć, czym jest Cień, potrzebujemy kontekstu i kontekstu ma związek z naszą podróżą od czystej świadomości źródłowej do królestwa gęstej fizyczności.
Praca z cieniem i uzależnienie
Praca w cieniu jest ważną częścią radzenia sobie z uzależnieniem. Większość uzależnień powstaje w wyniku pewnych podstawowych problemów behawioralnych. Badania wykazały, że większość osób uzależnionych cierpi z powodu jakiegoś problemu ze zdrowiem psychicznym lub traumatycznej historii dzieciństwa. Jasne, że można przestać używać narkotyków lub zatrzymać określone zachowanie bez pracy z cieniem. Jednak takie podejście zawsze pozostawia otwartą możliwość nawrotu uzależnienia.
Bez pracy z cieniem uzależniony nie będzie w stanie naprawdę zrozumieć źródła swojego problemu i dlatego będzie narażony na popadnięcie w takie same wzorce zachowań. Praca w cieniu może wymagać zidentyfikowania źródła uzależnienia. Wymaga to ogromnej szczerości wobec samego siebie. Ponadto może to wymagać przyznania się, że jesteś niepewny siebie, zawstydzony, przepełniony winą, strachem lub posiadasz w sobie nierozwiązane rany związane z traumami z dzieciństwa. Konfrontacja z własnymi ranami jest zazwyczaj bolesna, gdyż wiąże się z odczuciem emocjonalnego bólu uwięzionego i wypartego, którego nie chcieliśmy poczuć w momencie jego powstawania. W wyniku tego mogą pojawić się łzy, gniew, smutek, a nawet niechęć do siebie i innych. Rozpoznanie tych problemów jest pierwszym krokiem do samoleczenia. Po zidentyfikowaniu zachowania źródłowego – na przykład braku pewności siebie – możesz dociec, co było jego przyczyną. Jeśli na przykład czujesz, że poczułeś się niepewnie z powodu zastraszania w szkole lub zostałeś wyśmiany przez rówieśników. Często w trakcie pracy z cieniem przypominają Ci się wszelkie trudne chwile związane z daną emocją, jak również moment początkowy w którym trauma zaisniała. Praca z cieniem, choć niewygodna, jest niezwykle ważna i potrafi przynieść ogromne uwolnienie i trwałe wyleczenie z uzależnienia.
Czym jest uważność
Tak uważność definiuje prof. Jon Kabat – Zinn:
Mindfulness to szczególny rodzaj uwagi – świadomej, skierowanej na obecną chwilę i nieosądzającej. Istotą uważności jest zachowanie w kolejnych chwilach świadomości nieosądzającej. Kultywujemy ją poprzez doskonalenie zdolności kierowania i utrzymania, w możliwie jak najlepszy sposób, uwagi na to czego doświadczamy w chwili obecnej . W procesie tym nawiązujemy ściślejszy kontakt z własnym życiem i tym co się z nim dzieje.”
Uważność a wyjście z uzależnienia
Uzależnienie to automatyczne zachowanie pozwalające uniknąć trudnych uczuć lub sytuacji. Uważność polega na celowym i współczującym skupieniu na doświadczeniu chwili obecnej, zarówno przyjemnym, jak i nieprzyjemnym. Kiedy doświadczamy nieprzyjemnego uczucia, praktykowanie uważności podważa siłę, z jaką to negatywne doświadczenie panuje nad nami. Uważność zakłóca nawykowe wzorce uzależnienia i otwiera możliwość dokonywania różnych wyborów.
Uzależnienie to dążenie do tego, czego wydaje się brakować. Uważność pozwala nam ponownie połączyć się z naszymi wewnętrznymi zasobami i zyskać szersze uznanie dla życia. Kultywuje zdolność do przekierowania naszej uwagi i poczucia większego poczucia spełnienia. Zamiast skupiać się na tym, co uważamy za nieodpowiednie, możemy poszerzyć obiektyw świadomości, aby poczuć się bardziej usatysfakcjonowanym i powiązanym z szerszym obrazem.
Uważność pokazuje nam, że nic nie trwa wiecznie, od chęci zjedzenia tabliczki czekolady do odczucia przyjemności wywołanego skokiem dopaminy. Obserwując przepływ naszych doświadczeń, zaczynamy rozpoznawać, że wszystko się zmienia. Patrząc z tej perspektywy, możemy zacząć lepiej widzieć, co oferują nam zachowania uzależniające: tymczasowe rozwiązanie. Tymczasem jesteśmy w stanie lepiej tolerować dyskomfort w naszym życiu, obserwując, że w końcu przeminie.
Zaprzeczanie i okłamywanie siebie to kluczowe cechy uzależnienia. Często to odmowa jest na poziomie nieświadomości. Uważność jest narzędziem, które pozwala lepiej uświadomić sobie wzajemne oddziaływanie naszych myśli, działań i uczuć. Możemy zacząć uczciwie oceniać zachowania uzależniające i brać odpowiedzialność za nasze działania. Uzależnieni często doświadczają silnego poczucia wstydu i poczucia winy.
Uważność pomaga nam rozwijać współczucie dla siebie i innych. Ćwicząc uważność, czujemy się mniej osobiście utożsamiani z naszymi niepożądanymi zachowaniami. Zaczynamy zdawać sobie sprawę, że nie jesteśmy winni naszego uzależnienia. Uważność pozwala nam objąć naszą niedoskonałą, ciągle zmieniającą się naturę, jednocześnie ponosząc odpowiedzialność za nasze wybory.
Źródła:
https://wakeup-world.com/2019/12/06/addiction-in-our-3d-world-the-role-of-the-shadow/
https://www.psychologytoday.com/intl/basics/addiction